Ανακοινώσεις

Προσμένοντας με χαρά το Πάσχα, οι μαθητές του σχολείου μας έψησαν κουλουράκια και λαζαράκια , έβαψαν αυγά και ετοίμασαν πασχαλινές κατασκευές.

Όλοι εμείς, τα παιδιά, το εκπαιδευτικό προσωπικό και η Διεύθυνση του σχολείου, ευχόμαστε σε όλους, το μήνυμα της Ανάστασης να φέρει χαρά, ειρήνη και ελπίδα στον κόσμο και να γεμίσει  τις καρδιές με τη ζεστασιά της Αγάπης.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!

Την Κυριακή 14 Απριλίου 2024 το Δημοτικό Σχολείο Χαλίκων και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Χαλίκων διοργάνωσε μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση με ομιλήτρια την κυρία Ζήση Αναστασία και θέμα “Σύγχρονες Προκλήσεις Γονεϊκότητας” . Την εκδήλωση την παρακολούθησαν οι γονείς των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου μας και του Νηπιαγωγείου και μετά την ομιλία της κ. Ζήση ακολούθησε μια εποικοδομητική συζήτηση με τους γονείς πάνω σε επίκαιρους προβληματισμούς .

Οι μαθητές της Α’ τάξης του σχολείου μας διοργάνωσαν αποκριάτικο πάρτι με θέμα το τσίρκο.

Στα πλαίσια του μαθήματος εργαστήρια δεξιοτήτων, η Α’ τάξη έκανε πικνίκ στην αυλή του σχολείου μας και έφτιαξε μια πυραμίδα διατροφής – κολλάζ.

Tο Μουσικό Σχολείο Μυτιλήνης, ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Η Επάνω Σκάλα», ο Σύλλογος Φίλων Μουσικής Μυτιλήνης  υπό την αιγίδα του Δήμου Λέσβου διοργάνωσαν τους 12^ουςΠαλλεσβιακούς Μαθητικούς Αγώνες Μουσικής, σε Ατομικό Μουσικό Όργανο,  Ατομικό Τραγούδι και στα Μουσικά Σύνολα Σχολείου  (χορωδία ή ορχήστρα). Οι συμμετέχοντες ήταν μαθητές της Δ΄, Ε΄ ή Στ΄ Δημοτικού και έλαβαν μέρος  με ένα μουσικό κομμάτι ελεύθερης και δικής τους επιλογής σε μια ή περισσότερες κατηγορίες. Με σκοπό την ευαισθητοποίηση των μαθητών για τη μουσική, οι τάξεις Β’ Γ’ ΚΑΙ Δ’ του σχολείου μας επισκέφθηκαν, την Πέμπτη 11/4/2024, το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, όπου παρακολούθησαν τον διαγωνισμό των μαθητών στο ατομικό μουσικό όργανο και το τραγούδι.

Με αφορμή την Παγκόσμιας Ημέρα Αγκαλιάς οι μαθητές της Α’ τάξης γιόρτασαν αυτή την ημέρα και έφτιαξαν την παρακάτω κατασκευή .

Το Δημοτικό Σχολείο Χαλίκων και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Χαλίκων σας προσκαλεί στην εκδήλωση με θέμα : Σύγχρονες Προκλήσεις Γονεϊκότητας την Κυριακή 14 Απριλίου στις 18:30 στο χώρο του σχολείου μας . Εισηγήτρια της εκδήλωσης θα είναι η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Ζήση Αναστασία .

Στα πλαίσια του μαθήματος εργαστήρια δεξιοτήτων, η Α’ τάξη του δημοτικού μας σχολείου έφτιαξε γλυπτά από πλαστελίνη με θέμα την Ελλάδα.

• 

• 

• 

• 

• 

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Φλώρινας διοργάνωσε Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Φιλοζωίας με θέμα : « Συμβιώνοντας με τα ζώα», για τους μαθητές και τις μαθήτριες των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων της χώρας. Οι μαθητές της Β’ και Δ’ τάξης του σχολείου μας συμμετείχαν σε αυτό το διαγωνισμό , γράφοντας και συνθέτοντας το τραγούδι «Το Γιουβαρλάκι» , σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς κ. Χατζηγιαννάκη Δημήτριο, κ. Σαμίου Ρένα, κ. Τουλιούδη Πασχάλη, και την κ. Κατσαράκη Αικατερίνη.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι .

Στον ίδιο διαγωνισμό συμμετείχε και η μαθήτρια της Ε’ τάξης Κουφού Θεώνη, η οποία έγραψε ένα διήγημα με τίτλο «Η περιπέτεια της ακρίδας».

Παρακάτω μπορείτε να το διαβάσετε.

Η περιπέτεια της ακρίδας

Μιά φορά κι έναν καιρό στο δάσος της Καλλονής ζούσαν πολλά ζωάκια μικρά και μεγάλα.
Αλλά ένα ζώο δεν ήταν όπως τα άλλα. Ζούσε στο βάθος του δάσους μόνο του και δυστυχισμένο. Ήταν μια ακρίδα. Έμενε εκεί γιατί παλιά το δάσος ήταν πολύ μικρό. Όταν ήταν 5 χρονών, το δάσος άρχισε να μεγαλώνει. Επειδή κάθε μέρα έρχονταν άνθρωποι και φύτευαν δέντρα. Όταν σταμάτησαν να φυτεύουν, συνέχιζαν να έρχονται για να τα ποτίζουν. Καθώς μεγάλωναν τα δέντρα του δάσους ομόρφαιναν και μεγάλωναν ακόμα περισσότερο. Είχε δέντρα διαφόρων ειδών, παρόλα αυτά όλα είχαν τη δική τους ομορφιά.
Της ακρίδας της άρεσε πολύ το δάσος. Είχε έρθει ο καιρός να μετακομίσει και να πάει προς την έξω πλευρά του δάσους, όπως και τα άλλα ζώα. Ήταν έτοιμα έξω από το δέντρο τους για να φύγουν. Ξαφνικά πετάχτηκε ένα κοριτσάκι μπροστά τους. Έτρεξαν να κρυφτούν μα μόνο η μικρή ακρίδα, η Αργετούλα, πρόλαβε αλλά οι γονείς της όχι. Το κοριτσάκι τους πήρε κι έφυγε μακριά. Τελικά κανείς δεν έμαθε τι απέγιναν οι γονείς της. Γι’ αυτό δεν μπόρεσε να μετακομίσει κι έμεινε εκεί μόνη και δυστυχισμένη.
Τα χρόνια περνούσαν δύσκολα για την Αργετούλα. Όμως μια μέρα αυτό άλλαξε. Η Αργετούλα μόλις χτες είχε κλείσει τα εννιά. Ήταν άνοιξη η αγαπημένη της εποχής. Είχε πάει να πιει νερό σε ένα ποταμάκι λίγο πιο πέρα. Το ποτάμι είχε καθαρό και Κρυστάλλινο νερό, όλα τα ζώα έπιναν από κει. Καθώς έπινε είδε μια πολύχρωμη ομπρέλα. Είχε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Την παρέσερνε τα ποτάμι. Εκείνη την ώρα σκέφτηκε «Μπορώ να πηδήξω πάνω και να ταξιδέψω πέρα από το δάσος>>. Τελικά το ρίσκαρε και πήδηξε στην ομπρέλα. Όλη την άνοιξη ταξίδεψε μαζί της μέχρι να βρει στεριά. Πέρασε από περιβόλια, με μουριές, με ελιές, με αμπελόκλημα και άλλα χωράφια που ήταν σπαρμένα με δημητριακά. Τα τοπία που έβλεπε ήταν φανταστικά. Από μέσα της έλεγε «Ο!! πόσο χαίρομαι που τελικά αποφάσισα να πραγματοποιήσω αυτή τη περιπέτεια πού να με έβλεπαν οι γονείς μου. Ήταν η ογδοηκοστή ένατη νύχτα που κοιμόταν στην ομπρελά. Ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια και αστερισμούς.

Είχε και ολόκληρο φεγγάρι.
Ήταν η πιο ωραία νύχτα που είχε ζήσει ως τότε.

Την επόμενη μέρα ξύπνησε από μια μεγάλη τρικυμία. Τα κύματα ήταν πολλά και ο ουρανό κατάμαυρος και βροχερός. Ένα μεγάλο κύμα αναποδογύρισε την ομπρέλα κι έπεσε στη θάλασσα. Προσπαθούσε να πιάσει την ομπρέλα μα το κύμα την έπαιρνε όλο και πιο μακριά . Μετά από πολύ μεγάλη προσπάθεια ανέβηκε στην ομπρέλα. Μα πριν προλάβει να κάτσει ακούγεται ένα «πλατς> κι ένα θεόρατο κύμα πέφτει πάνω στην ομπρέλα. Αυτή τη φορά η ακρίδα δεν έπεσε από την ομπρέλα. Αλλά συνέβη κάτι χειρότερο. Έμεινε αναίσθητη . Λίγο πριν μείνει αναίσθητα είπε:
-Ωραία η περιπέτεια μου κρίμα που τελείωσε εδώ.
-Μα δεν τελείωσε εδώ !

-Ομπρέλα μιλάς;
-Για να με βλέπεις ναι.
-Αφού αποκλείεται να ζήσω δεν θα αντέξω κι άλλο κύμα.
-Άκουσε με κι θα αντέξεις. Αν κάνεις ότι πέθανες θα τα καταφέρεις. Τα κύμα σε μισεί. Επειδή είσαι
πράσινη. Το λόγο, κανείς δεν τον ξέρει γιατί δε θέλει το πράσινο.
Η ακρίδα ακολούθησε τις συμβουλές της ομπρέλας αλλά το κύμα τους είχε ακούσει και πήγε πάνω τους με πολλή φόρα. Τους ξέβρασε στην στεριά εκεί η Αργετούλη έμεινε αναίσθητη πάνω στην καυτή άμμο.

Μετά από τρείς ώρες μια γάτα είδε την αναίσθητη ακρίδα και σκέφτηκε «Μμμ… τη νόστιμη ακρίδα άρα να πάει στη κοιλιά μου». Εντωμεταξύ η ιδιοκτήτρια της έτρεχε να την προλάβει. Η γάτα ήταν έτοιμη να πηδήξει πάνω της . Στο τσακ την πρόλαβε. Μετά είδε την καημένη ακρίδα και επειδή της άρεσαν πολύ τα ζώα την πήρε μαζί της στο τσίρκο. Εκεί όπου δούλευε. Έκανε νούμερα με τη γάτα της την Σμαράγδα. Ένα νούμερο που έκαναν ήταν η Σμαράγδα να περνά μέσα από ένα φλεγόμενο στεφάνι που το κρατούσε η Αδαμαντίνη . Μόλις η γάτα πέρασε η Αδαμοντίνη έριξε το στεφάνι πάνω από το κεφάλι της, έκανε κατακόρυφο και πάνω της ανέβηκε η γάτα .Το κοινό τη λάτρευε .
Όταν έφτασαν στο τσίρκο η Αδαμαντίνη άρχισε να βγάζει φάρμακα για να τη γιατρέψει. Τελικά τα
κατάφερε παρόλο που έβγαλε πολύ νερό από μέσα της. Όταν έγινε τελείως καλά η Αδαμαντίνη
σκεφτόταν να την κρατήσει και να τη βάλει στο νούμερο της κι άλλες φορές να την αφήσει στη φύση. Τελικά έμειναν δύο μήνες μαζί κι έκαναν εξαιρετικές παραστάσεις.
Μια μέρα όμως η ακρίδα σκέφτηκε πως ήταν καιρός να φύγει και να συνεχίσει το ταξίδι της το είπε
στην Αδαμάντινή. Εκείνη στεναχωρήθηκε πολύ αλλά τελικά την άφησε να φύγει. Εκείνη τη μέρα
περνούσε ένα τρένο είχε έξι κατακόκκινα βαγόνια η Αργετούλα πήδηξε μέσα κι έμεινε στο πέμπτο
βαγόνι. Μια πινακίδα έλεγε ότι απαγορεύονται το ζώα χωρίς συνοδό. Η καημένα η ακρίδα δεν το είχε δει, και όπως καθόταν ό οδηγός του τρένου την είδε και την πέταξε έξω. Η Αργετούλα όμως δεν τα παράτησα πήδηξε πάνω στη σκεπή την τρένου κι έμεινε εκεί μέχρι το βράδυ .Είχε πολύ κρύο, ήταν χειμώνας, είχε παγώσει και ήταν ολομόναχη.
Ξαφνικά βλέπει ένα άλλο ζώο ήταν τριχωτό με τέσσερα πόδια και ψηλό. Ήταν ένας σκύλος. Ο σκύλος της επιτέθηκε . Την έβαλε στην άκρη του τρένου, μπροστά της ήταν ο σκύλος και πίσω τίποτα, μέχρι που άκουσε τη φωνή του οδηγού να λέει ότι έφτασαν στην επόμενη στάση. Χωρίς δεύτερη σκέψη πήδηξε . Όλα ήταν σκοτεινά και επειδή ήταν πολύ κουρασμένη έκατσε σε μια γωνιά και κοιμήθηκε. Το πρωί που ξύπνησε είδε πως βρισκόταν σε μια πόλη. Ήθελε να την εξερευνήσει μα δεν πρόλαβε γιατί πέντε γατιά της επιτέθηκαν και δεν είχε που να πάει . Ξαφνικά από ένα μπαλκόνι πετάχτηκαν κάτι πράσινα λεπτά ποδαράκια . Πήδηξε στο μπαλκόνι, δεν πίστευε στα μάτια της , ήταν οι γονείς της!
Τους είπε όλη την περιπέτεια της , οι γονείς της της είπαν πως το κοριτσάκι πως το κοριτσάκι που
τους είχε πάρει ήταν καλό και τους έκανε κατοικίδια. Θυμήθηκαν ότι η Αργετούλα είχε γενέθλια .
Έκαναν πάρτι και το γλέντησαν όλα μαζί χωρίς να ξαναγνωριστούν ποτέ και έζησαν αυτοί καλά κι
εμείς καλύτερα.

Θεώνη Κουφού
Ε` Τάξη
Δημοτικό Σχολείο Χαλίκων Μυτιλήνης
Εκπαιδευτικός : Δημητριάδου Αικατερίνη

Το σχολείο μας συμμετέχει στη δράση “Γύρισε Χρυσή Κλωστή”. Συγκεκριμένα οι μαθητές μας ζωγράφισαν εμπνεόμενοι από τα τραγούδια “Το αγγελάκι” και “Όταν σε βλέπω να ζωγραφίζεις” και οι ζωγραφιές τους θα προβληθούν στη μουσική εκδήλωση του 2ου ΓΕΛ Μυτιλήνης το Σάββατο 23 Μαρτίου στις 7μ.μ.